Niewierna
Niewierna!
W objęcia śmierci uciekła
z przegranej walki, spod miecza wroga
wprost do otchłannych krain piekła
gdzie niebyt - marzenie, śmierć - zamknięta
droga
Niewierna!
Odeszła - zniknęła w mroku
na drodze ciemnej, wśród płomieni blasku
języków ognia i zjaw u boku
na zawsze pozostając w potrzasku
Niewierna!
Nie ma już wybaczenia!
zgiń, zgnij, przepadnij, maro nieczysta!
twarz bladość wieczna na zawsze zmienia
łzy swe zgubiłaś w spalonych listach
Niewierna!
Na ciemnej drodze
jeden jej tylko cel już przyświeca
przeklęta gwiazda, co błyszczy srodze
migocząc jak gasnąca świeca.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.