Niewinność
Idzie lekko otulona białą szatą.
Jej delikatne stopy cicho stąpają po suchej
ziemi.
W dłoni ściska śnieżną lilię.
Ciepłym oddechem i dźwięcznym głosem
Osnuwa dusze szczęśliwych dziewic.
Czystych, nie poranionych...
Prowadzi je...
Niewinność- córka czystości.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.