Niewolnicy natury
Kruszymy kamienie...
Woda chłodzi pragnienia...
Słońce ogrzewa złudzenia...
Jesteśmy niewolnikami natury
Przykuci kwiatami do drzew
Emocji...
Śnieg chłodzi rany...
Deszcz wypłukuje krew...
Wiatr przesuwa z miejsca na miejsce...
Nieustannie stoimy nad przepaścią
Chroniąc oczy przed widokiem
Tego co za nami
Żalem, smutkiem i bólami...
autor
Duch99
Dodano: 2006-10-29 08:54:28
Ten wiersz przeczytano 516 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.