Nigdzie,nigdy,nikt
Nigdzie nie ma niczego,
zawsze wszystko króluje,
całując me spocone czoło,
gdy to nic zamąciło mą duszę.
Nigdy nie miałam tylu słoików wspomnień
na półce swego istnienia u Ciebie
goszcząc
z rozczochraną od atutów czupryną,
nie pamiętając co było przed przyjściem.
Nikt nie może mnie wygnać,
bo ja jestem syjamską siostrą Ziemi,
spleciona korzeniami miłości bratniej,
mieszkając gdzieś pośród łona matki.
Nigdzie,nigdy,nikt nie pomyli mnie z
rośliną,
bom ja człowiek,nie kwiat,nie liść,nie
drzewo,
tylko człowiek zrobiony z krwi,błota i
potu.
...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.