nowe życie
blisko...a daleko tak
to było jak z nieba znak
nowe życie obudziłaś w sobie
tak niespodziewanie przyszło
i nadzieją rozbłysło
i przez wstydu łzy
radość w Tobie widziałam
proszę nie bój się tego szczęścia
bo czasem jak mydlana bańka...pęka
przyjmij z godnością ten życia dar
najpiękniejszy...jak bajkowy czar...
autor
promyk_porannego_slonca
Dodano: 2006-12-09 11:05:06
Ten wiersz przeczytano 464 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.