nuty desperatów

chcieli pomimo wszystko więcej ...

grałem już w tylu miejscach
pod ziemią i w brzezinie
bardziej sobie
i przysiadłem
w naszej ławce ugrzęzły
myśli z zielonych jabłek skradzione
przez płot krzakami i z dala od szosy

kolega zgubiony nad morzem
wypłynął w klepsydry meandrach
i dalej już mi hejnału nie zagra

smakuję każdy dźwięk
był już zagrany na wiele rąk
szybciej i tak bezładnie
ukradkiem płaczesz
bo to ludzkie ponad wszelką wątpliwość

Przemkowi J r.i.p.

autor

mirno

Dodano: 2008-01-15 01:22:21

Ten wiersz przeczytano 596 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie