Obiecanki cacanki…

Ksiądz obiecuje nam życie wieczne.
Rząd obiecuje dostatnie, bezpieczne…
Choć żyjemy wciąż nadzieją,
To cwaniacy z nas się śmieją!
Otwórz(cie) oczy, dziś to jest konieczne!

Ksiądz ma brykę i gosposię…
Takich jak ja, rząd ma w nosie!
I żonka, gdy zechce to zgani,
Kogo więc słuchać, kochani,
By we własnym nie utonąć sosie?

Tu dylemat jest jak morze,
A może by tak w klasztorze
Szukać bezpiecznej przystani?
Chociaż piszą, że do bani
Tam- chłop ponoć „cnotę” stracić może.

Marek. Oj… Oj Mareczku, oj Mareczku! Kosztuj, lecz po ździebełeczku Wacław. Kiedy… Kiedy Wacław w formie, Zjada placek Normie…

autor

rubin

Napisany: 2006-09-28 Dodano: 2006-09-28 18:43:08

Ten wiersz przeczytano 772 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie