Obojętność, część 2/3

zewsząd otacza cię świat
pustych słów i myśli

myślisz: mam przyjaciół
mam chłopaka
mam kłopoty
muszę muszę muszę
muszę zjeść
muszę wyjść
muszę iść
patrzysz przez okno: znowu deszcz
patrzysz na stół: znowu wiersz
jesteś zmęczona:
kto mnie nauczy kochać?
kto mnie nauczy żyć?
kto mnie nauczy...
kto mnie...
kto...
mówię nieśmiało:
poeci coś nie coś o
kochaniu chyba wiedzą
pytasz: a znasz
jakiegoś
którego wiersze nie
byłyby niezrozumiale
dla niego samego?
zamyślam się
odchodzę
i znów deszcz
znowu wiersz
niezrozumiały

zewsząd otacza cię świat
prawdziwych uczuć i słów
trzeba umieć go
dostrzec

autor

Stalker

Dodano: 2006-06-20 08:53:09

Ten wiersz przeczytano 530 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie