Obudź mnie Onomatopeją

Obudź mnie Onomatopeją
naśladując śpiew ptaków

które w mojej głowie
błękitnymi skrzydłami

będą Nas chronić przed
wszelkim złem tego świata

Obudź mnie Onomatopeją
niechaj szum złotej trawy

połaskocze mnie po piętach
które Ty później pomasujesz

Obudź mnie Onomatopeją
udając warkot nowego silnika

Twojego srebrnego BMW
abym zmysły postradała

i Ciebie szczerze pokochała
dla mnie stój w deszczu miłości

pod oknem mym małym
nagi bezbronny i mokry

Porównaniami wyznawaj mi miłość
tylko nie mów że to Hiperbola

Apostrofą pozdrawiaj mnie w liście
tak bardzo namiętnie i uroczyście

Epitetami nakreślaj wymarzone
wspólne gorące weneckie wakacje

Animizacją ożyw mój umysł mały
abym mogła rozjaśnić swe myśli

Metaforą potargaj moje serce
nie depcząc własnego sumienia

Zabierz mnie tam gdzie księżyc
wstydem płonie z nadmiaru wrażeń

Zabierz mnie tam do raju boskich
Bram i Onomatopeją wśród gwiazd

spadających zagraj dla Nas marsza
weselnego na wspólne noce i dni

Karolajns

autor

Karolajns

Napisany: 2016-01-09 Dodano: 2016-01-09 13:34:55

Ten wiersz przeczytano 960 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie