OBUDZONA SZEPTEM SEN CZY JAWA
spragniony wędrowiec
łakomie spija nektar
ciała toną jak w oceanie
upragnionej namiętności
potęga zmysłów szalonych
moc tęsknoty szaleńca
rozpala żądzę słodyczy
pragnie zamieszkać na stałe
serce do serca się tuli
aby świtem przywitać słońce
uśmiech rozdawać od rana
i kochać wszystko co żyje
szara rzeczywistość nastała
chłodna i wyrachowana
miłości jakaś ty droga
a od Boga jesteś nam dana.
Ludzie zawsze gdzieś na siebie czekają,gdy ich drogi się przetną, przeszłość i przyszłość tracą znaczenie.
Komentarze (31)
Miłość jest zawsze piękna choć nie zawsze
odwzajemniona .Wiersz piękny .
Pięknie piszesz o miłości.
Pozdrawiam, MAGNOLIO (u mnie już kwitnie) :)
Bardzo ładnie tak to prawda od Boga nam dane :)
Ciekawy wiersz ,pozdrawiam
Cudownie, że wierzysz w piękno :-) Przepiękny
"motyl".Wiem, że warto kochać, naprawdę wiem, nie
zwracam na ciernie, które z kolejnym rokiem tęsknoty
wbijają się coraz głębiej.Tak Magnolio, masz rację
warto kochać pomimo wszystko :-)Pozdrawiam i uśmiech
zostawiam :-)
Liczy się rzeczywistość. Cały wiersz ekstra, wszystkie
zwroteczki. Pozdrawiam-:)
Ostatnia strofa mi przylega najbardziej.
Romantycznie, ladnie:)
Pozdrawiam:)
ładne przytulaszczki:)
Piękne,bardzo prawdziwe.Dziękuję serdecznie za miły
komentarz, pozdrawiam kolorowo :)
Miłość to piękne uczucie ale tylko w tedy gdy płynie z
serca. Pozdrawiam bardzo serdecznie Magnolio
Przepiękny, romantyczny wiersz.
Dobrze jest spotkać w życiu
miłość, która jest wzajemna,
tylko czasami życie pisze różne
scenariusze. Pozdrawiam serdecznie.
Piękny wiersz Magnolio! przeczytałam z wielką
przyjemnością!
Spokojnej nocy życzę:)
Trudna droga do miłości, ale kiedy juz zagości...?
Tej najdroższej dla Ciebie!
Pozdrawiam serdecznie:)
Czasem myślę, że miłość to zguba, mam nadzieję, że się
mylę. Pozdrawiam