Och życie
Żywisz mnie trudami codzienności,
ganiasz ciągle, jak piętnastolatkę,
pasiesz okruchami mizernymi -
to jest bez sensu i nierealne.
Lecz na to więcej już nie pozwolę,
toż to ja, pani w średnim wieku,
szarość życia zaraz pomaluję -
strojnie i wiosennie, bez pośpiechu.
Zobacz, zaczynam dzisiaj od nowa,
zatańczę i zawiruję na wietrze,
tylko ta nieznośna moja noga -
a niech tam, przecież życie jest piękne.
Zasmakuję odrobiny szczęścia,
niech się zakręci nawet w głowie,
błahych spraw na chwilę zaniecham -
ta swoboda wyjdzie mi na zdrowie.
autor
Ola
Dodano: 2016-11-10 23:41:37
Ten wiersz przeczytano 4026 razy
Oddanych głosów: 121
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (157)
Pogodnego wieczoru Oluś mimo wszystko ...
nadal się marzę ....
Cmok i pa
wszystko z umiarem serdeczności
Pięknie i refleksyjnie.
Trzeba trochę pomyśleć o sobie.
Pozdrawiam cieplutko.
Dziękuję virginia:-)
Pozdrawiam:-)
każdy wiek ma swe uroki, jesteśmy wciąż piękne tylko
co niektórzy mają słaby wzrok,,pozdrawiam :)
Miłego wieczorku:-)
Dziękuję Halinko
Wazajemnie:-)
Kaczorku jest takie przysłowie "spiesz się po woli..."
pozdrawiam:-)
Mnie też się podobało u Bożenki:-) :-)
Pozdrawiam Isiu:-) :-)
waldi piękne dzięki Przyjacielu:-) :-) :-)
Pozdrawiam:-)
To dla Ciebie posłuchaj pięknej muzyki i śpiewu ...
Pozdrawiam Oleńko i pięknie dziękuję, za kolejny miły
komentarz:)
Ps. Czytałam to, o czym mi napisałaś (uśmiałam się).
...pozdrawiam serdecznie, miłej niedzieli skoro prace
skończone to i wypoczynek zasłużony...
Zaliż to Waćpani we mnie już zwątpiłaś?
jestem zaś, jestem jeno zaganiany :))
Oleńko masz wielką siłę charakteru. Jeszcze dom
pachnie farbą a ty już masz nowe przed sobą wyzwania
Uściski i buziaczki, pozdrawiam paaa
Miłego dnia:)
zofiaK
B.M
waldi
dziękuję i pozdrawiam
:)