Oda do szuflady.....

....pastisz (owate)...

„Bez serc, bez ducha” – jesteście regały
w politurowej ogładzie.
Wasz połysk przestarzały
to monotonia….
Szuflada na szufladzie,
stylu agonia.

Szuflado ! „dodaj mi skrzydła”
niechaj dosięgnę sufitu.
Niech cię wysunę.
Tam leżą moje wierszydła,
pisane w latach bytu i niebytu.
Czy kto zrozumie ?

Pomóżcie rodacy. Proszę o niewiele,
dosięgnąć szczęście niepojęte.
„Razem młodzi przyjaciele”!….
Odeszli…..wstrętne !
A tak błagałem….
I znów zostałem;
„sam sobie sterem, żeglarzem, okrętem”.

autor

yamCito

Napisany: 2006-08-19 Dodano: 2006-08-19 11:14:13

Ten wiersz przeczytano 1071 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie