Odejdź

Kiedy za ciasno robi się w sercu,
bym mogła ukryć grad przykrych słów,
które od ciebie słyszałam ciągle
zanim zmądrzałam, by podnieść się znów,

to wiem, że muszę inaczej dotknąć
tych słonych półprawd, co nazbyt bolą.
Przejrzeć na oczy, rozplątać więzi
i nie przejmować się swoją dolą.

Choć wymaganiom tym trudno sprostać
i wyjść na prostą bez zbędnych gestów,
to wciąż się staram ze znieczuleniem
wypełnić listę życiowych testów.

Drżę z niepewności, gdy tak się starasz,
wyciągnąć rękę do mnie na zgodę,
"to wciąż za mało", by zdążyć pojąć,
że już za późno na tą nagrodę.

Zawsze otwarta na wielkie zmiany,
silna w zmaganiach z upartym losem,
zacieram ślady dawnej przeszłości,
bo nie chcę więcej iść za twym głosem.

Tymczasem zobacz ? słońce już wzeszło
i przyszła jasność jak siostra w gości,
na ciastko, kawę i rozmów chwilę,
tych o uczuciach, śpiewie, radości;

niosąc nadziei iskierkę płonną
na lepsze czasy, spokojną przystań
bez twoich krzyków i upokorzeń,
pragnąc spokojnie z życia skorzystać.

autor

Krysy

Napisany: 2011-08-10 Dodano: 2011-08-10 19:48:24

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie