Odejście

I słowa w kamień sie zmieniały...
jak najgorszą karą biły moje ciało...
a moje serce ociekało najczystszą krwią...
która zalewała oceany tęksnoty...
bolało...boli...i boleć będzie...
W cien tak znienawidzony się przemieniam,..
juz nie powiem nic...milknę...
zamknięta we własnym umyśle...
klucz zmoczony we krwi ...tonie...
juz nie stanie się nic...
nie wygram... więc odejdę...
żyjcie i bawcie się...
pijcie i wznoście okrzyki radości...
ja zaszywam się przy ścianie... która mnie zna...
zna moje slabości, lęki i przeciwności...
problemy i radości...
bo tylko ona jest w stanie mnie wysłuchać...

Magena...

autor

tylko ala

Napisany: 2005-10-09 Dodano: 2005-10-09 20:14:15

Ten wiersz przeczytano 484 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie