Odległość ujarzmiona

Powieki mam przejrzyste jak woda
w głębi oczu utonęły tysiące obrazów
powietrze w mojej klatce
rozdzwoniło się pustką

spóźniona o miliardy lat
oddaję dzień za wieczór
by rozpiąć kryształowe mosty
nad jeziorami opuszczonych wspomnień

na tafli szkła zamiast nieba
nad skuloną na miękkim mchu ciszą
mój księżyc jest twoim księżycem

ciemność pachnie bliskością

Ukończone 22/23.08.2005 r. o godz. 0:24.

autor

Claire Verite

Dodano: 2005-08-27 20:20:11

Ten wiersz przeczytano 453 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie