Odpocznę
Zwykły stary stół - deska, cztery nogi
dębowe,
kiedy tylko pozwolę, ożywa w ciszy
słowem.
Deska solidna twarda, w niej "Amen" i
"Dlaczego",
truskawki ze śmietaną, klucze rzucone w
biegu.
Żurek plus "Alleluja", pół litra tuż nad
ranem,
szkło rozbijane nie chcąc i marzenia
strzaskane.
W rogu ślad od siekiery - z miłości
wyrąbany.
Zapachy bzów, konwalii, rączek
umorusanych.
Sto lat w zdrowiu - toasty, świeczki do
zdmuchiwania.
Mleko - to przypalone, talia kart do
rozdania.
Na środku dwa dodać dwa - nie więcej, tylko
cztery.
Obok "Ojczyzno moja"- niewyraźne litery.
Kilka plam po morfinie, wywabić się nie
dały,
mocno wniknęły w drewno, zniszczyły. Blask
zabrały.
Po prawej stronie "Lulaj" - na pasterkę do
nieba,
gdy pochylisz się niżej - zapach kawy,
chleba.
Po lewej, bardziej w głębi...Szlag niech
wszystko! Cholera!
To, co nie po kolei, na wierzch pełznie,
wyziera.
Na skrawku bliżej okna - tam
niezapominajki.
Lśnią same dobre ślady- Kubuś Puchatek,
bajki.
Widzisz, deska matowa, lecz nogi jeszcze
mocne.
Usiądę przy nim w ciszy... po dniu całym
odpocznę.
Komentarze (126)
mamarzenko:) milo ze tak daleko trafiłaś. Tym
bardziej, że to jeden z moich pierwszych wierszy i
bardzo ważny dla mnie. Dziękuję.
Wierszem zaprosiłaś do swojego pięknego domu, za co
dziękuję, gdyż była to niesamowita podróż w czasie :)
+ Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję bardzo Poetko i Wszystkim Innym Wędrowcom,
którzy tu zajrzeli.
Ten wiersz jest mi jak Dom, jak Opoka. Bądźcie
Zdrowi:)
Bardzo refleksyjny. Pozdrawiam ciepło ...
W Twoim wierszu jest nad czym się zastanawiać. Bardzo
refleksyjny.Pozdrawiam
Halinko, że ja tu wcześniej nie wpadłem, chyba się
starzeję, no tak patrzę na datę...jeszcze nie byłem
"poetą" ha ha!
Cudowny wiersz. Pozdrawiam.
Wszystko ma swoją dusze tylko ona do wszystkich nie
przemawia. Piękny,pozdrawiam.
No proszę:) i dzięki Tobie Półuśmiechu odczytałam dwa
komentarze z ubiegłego roku.
Dziękuję Ci, za słowa "piękny wiersz".
Jeden z moich pierwszych.
Sławomir Sad - nie nie rażą mnie wiersze Mickiewicza,
wręcz zostałam na nich wychowana.
Tylko, że idziemy z duchem epoki, w której zyjemy,
więc po co powtarzać to co kiedyś miało miejsce?
Każda epoka ma swój zapis, również w poezji, ale to
Pana sprawa jak i co Pan pisze. Mnie nic do tego, może
Pan z malej, z dużej z interpunkcją, bez, itd.
Nie zabronione.
E.J. - jesli jeszcze tu jesteś, bardzo mi miło.
Dziękuję, choć po czasie.
Mój wiersz kłania się nisko:)
piękny wiersz. Stół to ważne miejsce, wartość
spotkaniu nadają ludzie.
Droga pani Halino,
Dziękuję za rzetelny i krytyczny jak i po części
pozytywny komentarz. Zdaję sobie sprawę, że moje
wiersze nie są doskonale, zapewne nigdy nie będą
bardzo dobre, ale ocena dobra też mnie zadowoli. Ja
się jeszcze rozwijam i chłonę uwagi osób takich jak
pani.
Rażą panią wiersze Mickiewicza? One też zaczynają
każdy wers z dużej litery. Czy to zabronione?
Średniówka poprawia płynność czytania. Czyż nie?
A pani wiersz mi się podoba. Każdy stół ma historię.
:)
Pozdrawiam z serdecznym uśmiechem.
Trochę się rozglądam, jestem tu od niedawna i masz,
jakie szczęście, że weszłam właśnie do Ciebie. Będę
miała co czytać
a i tu zawitałeś(aś):) Kłaniam się.
Piękny i tyle
:)
dziekuje bardzo
to miłe
po roku od wstawienia, ze ktokolwiek tu zajrzał to cud