Odyseja Kosmiczna

Stanleyowi Kubrickowi

Nieskończoności ląd odległy
Bogowie wszechświata narodzeni
Piękno w blasku gwiazd
Tysiącem kwitnie barw odcieni
W ucieczce nadrzestrzeni.



Kiedy powstał świat
Ktoś na zawsze umilkł
Ale sentyment odejść nie zdołał
"CZŁOWIEK - mały Bóg świata"zaistniał
Kość o kość - uderzająco wzniosła chwila.



Czemuś od tysiącleci
Nie odnalazł sensu istnienia?
Czyż nie było ci dane kochać,
Cierpieć,myśleć,pragnąć?
Myśleć tak,lecz bez przyczyny.



Kapsuła powietrzem wypełniona
Zdoła Cię wynieść w niebiańskie sfery
Lecz czy powrócisz?
Czy odwrócisz bieg rzeczy tak niemożliwych
I tak realnych jednocześnie?



Przeszłość - to dziedzictwo
Przyszłość - przemijanie wśród śmiertelności...
Embrion - zarodek nieśmiertelności!

autor

Dali

Dodano: 2006-09-01 10:56:01

Ten wiersz przeczytano 669 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie