Ogień życia

Bardzo życiowy ciekawy wiersz. Pozdrawiam

Ten wiersz myśli... Trafnymi postrzeżeniami
otaczających nas ludzi, nic nie zmieniaj...+++
Pozdrawiam

hmm... jest pomysł, jest myśl... warto popracować nad
formą, mariat dobrze radzi

Treść zaciekawiła, dlatego pozwalam sobie na
wprowadzenie poprawek w zapisie/ ulepszenie, chodzi mi
tylko o drobną korektę w zapisie.
-----------------------------------
Ogień od zarania ludzi fascynował,
dawał ludziom życie i życie odbierał.
W dzień prawie niewidoczny, w nocy krzyczący;
taki władczy, wielkie spustoszenie potrafi czynić.

Czasami taki ognik chybotliwy,
nagle pali się coraz słabiej.
Jedni czekają kiedy zgaśnie,
inni jeszcze by go podsycali.

Kto to ci jedni? kto ci inni?
Odzwierciedlone myślenie;
jeden czas, jedno pokolenie,
przewrotność w myślach - zezwierzęcenie.

Chciwość, pazerność,
miłość, niewierność,
a ognik? Samotnie dogasa.

twoje myśli zatrzymują
ale na pytania musisz sam znależć odpowiedzi

tak to już jest, wiersz dyskusyjny.

a jednak ogień jest ważny, pozdrawiam

Wzrusza, daje do myślenia, ubogaca zupełnie jak
codzienna lektura "Naszego Dziennika". Z Panem
Bogiem.

Bardzo pouczajacy wiersz.Pozdrawiam:)

Mówi się ognisko domowe,podsycasz mióści płomień.Ale
nieraz Cię trapią ognie piekielne,po prostu takie jest
życie .Trafiłeś w settno tym wierszem.Pozdrawiam
serdecznie.

Pouczający i refleksyjny++++++

Pozdrawiam serdecznie:)