ogord

ukolysac do snu ksiezyc gwiazdy chce ...
A wiatr drzewom, jak aksamit ciagnac nuty, spiewa piosnke szumiaca...
gdzies tam chet na brzegu jeziora zielonym do refrenu dolacza sie zabi glos znuzony...
z dziupli debow jak z fletow flecisty plynie dzwiek raz wysoki a raz niski...
dzwonecza dzyn dzyn cichutkiepo srebrzystych niciach promieni ksiezyca sie wspina...
Pajeczyna gra pierwsze skrzypce i nie da dojsc do glosu zlotej rybce...
Cala ta mieszanina gra jaby utwory Bacha,Mozarta i Chopina...
Widze swe w tafli odbicie znieksztalcone...
Gdy slucham tego oratorium ma dusza plonie...
Ogrodzie moj zloty oltarzu moj...
W twym wnetrzu ide w strone sacrum mego..

autor

tamiska

Dodano: 2006-10-20 22:47:02

Ten wiersz przeczytano 780 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie