ONA.
Biega smutna,pogrążona
w myślach swoich tylko ONA
jej nie będzie pośród nas
bieg odwrócił, zmienił czas.
Szuka synka pośród fal
odmęt, ją pochłania w dal
blednie, w sile-pokonała
fala synka jej oddała.
W tej nie chlubnej wielkiej ciszy
nikt jej myśli nie usłyszy
myśli w głowie gdzieś samotnie
mkną z jej ciałem bezpowrotnie.
Mkną pomału niczym fala
nikt nie ujrzał nawet z dala
umykają w tej przestrzeni
nic nie zdoła , nikt nie zmieni.
W morzu kończy życia bieg
fala wdarła się jak szpieg
leży w fali pogrążona
w ciszy wielkiej tylko ONA.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.