Opowieść skrzypiec

dochodzi z kąta skrzypiec dźwięk
wypełnia tę niezręczną ciszę
co było już nie wróci, nie
z biegiem czasu przeminęło

siedząc słucham tej melodii
maluję palcem wspomnienia te
na szybie kreski się rozchodzą
jak i my wtedy rozeszliśmy się

przeminą chwile, spłyną łzy
obłoki skradnie burza letnia
ukoi lęki nocny szal
uszyty nicią drogi mlecznej

z kąta smutna muzyka gra
drewnianych skrzypiec opowiastka
bez słów, bez gestów mówi mi
jak kończy się miłosny komiks