optymista

Z dnia na dzień nagle przychodzisz
idelany człowieku nigdy nie zawodzisz
bo wolisz żyć pełnią szczęścia na niby
i nawet gdyby zakuto cię w kajdany
w sercu poniżony, załamany
dolą swoją zdruzgotany, a maska na twarzy
uśmiecha się jak szczęście do farciarzy
nie wiedząc do końca co ci się marzy
i co jutro może sie wydarzyć trwasz w uśmiechu
grając swoją rolę bez pośpiechu
marna aktorzyno bez osobowości
nie doceniasz istnienia prawdziwej miłości
aż mdłości przez ciebie bolesne mam
i wybacz proszę kilku rad ci dzisiaj dam
nie patrz tam..popatrz tu na siebie
olej to jak inni postrzegają ciebie
poczuj się jak w niebie i doceniaj to
że żyjesz gdy inni poszli już na dno
bo życie jest jedyne w swym rodzaju
zakończone sielanką w boskim raju
więc zakończ te chore zabawy
i bez obawy idź drogą szczęścia w miłości
a uratujesz się od utonięcia w oceanie doskonałości

ludziom, któzy chcą być idelani... nie da się ...można próbować, ale trzeba akceptować siebie i poczuć się jak w niebie

autor

tyśkaaaziuta

Napisany: 2007-06-05 Dodano: 2007-06-05 16:24:59

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie