Optymistycznie

Tego co przeżyłam nikt mi nie zabierze
Jednak ja w szczęście i w prawo do niego wierze...
Każdego dnia zmagając sie z codziennym światem
me oczy kryją blask słońca...
ma skóra pachnie latem...
Nie poddałam się i nie poddam
Uderzona przez życie ze zdwojoną siłą oddam...
Miłością swoją świat obdaże
Te znajome i te nieznajome twarze...
Ślad stopy zostawie postawionej zdecydowanie
Bedą pamiętać o mnie nawet jeśli coś się stanie...
Przejde przez życa scieżki kręte z podniesionym czołem
Łzy skapną nie raz na spierzchnietą słońcem drogę
ale ja dam rade ponieważ wierze, że wszystko mogę
wierze, że wszytko zniose
wszystkiemu chcę wierzyć i z wszystkim walczyć bedę
Przez życie przejde z blyskawicy pędem i znikne w ciszy uśpiona...
A kiedyś na nagrobku napiszą: Tu leży niegdyś zawsze uśmiechnięta i silna córka, siostra, matka i żona...

autor

tamiska

Dodano: 2007-05-25 17:04:55

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie