OSAMOTNIENIE
Cóż rzewniejszego nad brzmienie
skrzypiec
Czarne jaskółki spadłe z podniebia
W sercu schowany obrazek wiosny
Wierzby szumiące smutkiem molowym
Piaszczysta droga między wioskami
Pył srebrnosiwy niesiony wiatrem
Nad dachy żółto rozkwitłych jaskrów
Obłoki wspomnień dawnych najtkliwszych
I coś co jeszcze szarpie podżebrze
Jakby powietrze łykało polne
Jak ptak po srogiej zimie zbudzony
Liść nagi drżący – osamotnienie
/24.03.2009/
autor
wodnik2
Dodano: 2009-03-25 10:42:35
Ten wiersz przeczytano 1701 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Bardo ładnie opisana natura przyroda osamotnienie,a to
świadczy o dobrym zrozumieniu naszej bardzo ciężko
doświadczonej natury,a do niej należymy również
my..powodzenia
Kiedy smutek i tęsknota nas dopadnie, to wszystko
rzewnie jęczy i brzmi.I kwiat na łące, jaskółka wiosna
i smutne wówczas są nasze sny.ładnie wierszem autor
traktuje "Osamotnienie".Dziesięciozgłoskowiec.
śliczny wiersz, pełen tęsknoty....
widzę , że ta pogoda nastraja nas nostalgicznie i
tęsknie za wiosną i nie tylko. Piękny , pełen
rozmarzenia wiersz
poczułam lekkość przenośni, wiersz cudowny, piękny,
pozdrawiam :)
Ładny, melancholijny wiersz opisujący samotność.
Wiersz płynie jak muzyka z najczulszych strun serca.
Wzruszający... Dobry stylowo, trafne metafory...
Pozdrawiam.
czym jest nasza samotność wśród tysiąca ludzi ,
super napisane. Pozdarwiam
potrafisz wzruszyć niezwykle trafnym i plastycznym
opisem tego uczucia ...
Piękny, nostalgiczny wiersz wyrażający tęsknotę za
krajem, samotność z tym związaną... Pozdr.
nostalgiczny ,pełen poezji wiersz ...
Przepiekny melancholijny wiersz...bardzo mi się podoba
Ciekawe metafory i doskonale oddany smutek samotności.