Osiemnastolatek na tarasie

W miejscu, gdzie widać ledwie polskiego orła cień,
gdzie obczyzna staje się ojczyzną na chwilę,
z dala od przyjaciół, rodziny
i swej miłości,
siedzi chłopak na tarasie...

Patrząc przed siebie, swoim wzrokiem prześlizguje się
wśród liści i gałęzi poszukując znajomych mu ruchów,
bliskich twarzy, ciepłych uśmiechów
i przyjaznych oczu
siedzi chłopak na tarasie...

W głowie wir emocji, wspomnień i nowych wrażeń
powoli wyniszcza jego świat.
Wszelkie plany i postawione cele
chowają się za mgłą nieosiągalności, lecz wciąż
siedzi chłopak na tarasie...

Cień dębu stara się go otulić swym cieniem,
słońce ostatnimi promieniami głaszcze go po czarnych włosach,a ciepły wiatr osusza jego łzy w oczach,
bo nie wiedzieć czemu
siedzi chłopak na tarasie...

...i czeka, aż ktoś ukoi ból jego serca.

Den Haag, Holandia

autor

Razer

Napisany: 2008-06-24 Dodano: 2008-06-24 23:39:40

Ten wiersz przeczytano 533 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie