Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Ostatkiem sił

Tak jak to drzewo co usycha niemal
zdaje się ginie a wciąż się odradza
tak człowiek, kończąc życiowy "poemat"
cenne pierwiastki z cienia wyprowadza

Nie chce ich grzebać w swych tęsknot nawale
lecz na powierzchni utrzymać do końca
i ster ujmuje, pokonuje fale
broniące resztek dostępu do słońca

Słabnie, lecz steru nie wypuści z dłoni
choć płynie sił swych ostatkiem, wie o tym
przed nawałnicą zagłady wciąż broni
myśli, cenniejszych nad wszystkie klejnoty.

Poświęcony pamięci Ani - annael Wodniku2 przykro mi że nie przeczytałeś dokładnie mojego wiersza a raczej myśli w jego głębi...szkoda, ale poczytaj wiersze Ani.

autor

zofia

Dodano: 2008-08-21 07:00:18
Ten wiersz przeczytano 1440 razy
Oddanych głosów: 32
Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (18)

beivka beivka

pięknym wierszem się pokłoniłaś..."przed nawałnicą
zagłady wciąż broni
myśli, cenniejszych nad wszystkie klejnoty."te myśli
ukryła w swoich wierszach

mmama mmama

w hołdzie poświęcony Ani i zafascynował mnie tytuł
tego wiersza "Ostatkiem sił" a myśli zawarte nie
potrzebują komentarza

marcepani marcepani

znalazłam w wierszu ciekawe spostrzeżenie - myśli póki
tlą się w człowieku... trwa życie... to mysli, sposób
myslenia, jakość i wartość chyba decydują jakim się
jest człowiekiem...

Eurydyka12345 Eurydyka12345

Autorka napisała"tak człowiek kończąc życiowy
poemat,cenne pierwiastki z cienia wyprowadza".Śmierć
nas wszystkich wzrusza bardzo,zwłaszcza bliskiej
osoby.Wiersz rymowany,jedenastozgłoskowy.Autorka
oddała nim hołd koleżance po piórze.

winetka winetka

Ładny i ciekawy wiersz. Widać mistrzowską rękę.

Twój Twój

Pięknie napisany wiersz o wartościach, które możemy
zostawić po sobie innym. Podoba mi się.

wodnik2 wodnik2

walka do końca, o co? - pamięć, ślad po sobie... coś,
co wraz z naszym odejściem nie przeminie... więc gdy
pora - to z godnością... dramatycznie opisana
świadomość nieuchronności

Eloise Eloise

Piszesz o walce człowieka, do końca... Ale i tak on
nadchodzi, niestety. Wzruszający wiersz.

julka56 julka56

Tak właśnie jest, człowiek do ostatka emanuje
wartościami życiowymi. Klejnotów tych dorobił się
przez doświadczenia życiowe. I to jest piękne.
Choć ciała ubywa, mądrości przybywa.

smutaseeq smutaseeq

piekny wiersz ku pamieci odeszlej poetki .. plynny i
wspanialym piorkiem pisany

jarmolstan jarmolstan

Bardzo pięknie popłynęłaś w swoim wierszu, gratuluję
pięknej konstrukcji i wykonania, kolejny twój wiersz,
który z przyjemnością czytam.

ANDO ANDO

Piękny ten wiersz, szkoda , że nie znałam postaci.
Bardzo wzruszające.

Nel-ka Nel-ka

przepiękny wiersz...ta walka człowieka do końca ze
swoimi słabościami...gdy duch nie daje za
wygrana...bardzo mi sie podoba

Da-nutka Da-nutka

Takie chyba jest zycie i okruch swojego żywota broni
się do ostatniej chwili. Pięknymi słowami określony
ten stan w wierszu, chociaz siły opadają lecz ster w
dłoniach do końca.

Nula.Mychaan Nula.Mychaan

Bardzo ładny wiersz... ta obrona do ostatnich sił, to
bardzo wymowne...

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »