Ostatni dobór rzeczy martwych

Wszedł starszy człowiek do pokoju swojej duszy
i otworzył starą, spróchniałą szafę swoich uczynków.
Cichutko wyciągał kapelusze przeżyć i spodnie pobożnych myśli.
Nie spieszył się. Uśmiech na jego twarzy zdradzał, że ma wiele ładnych czystych ubrań.
Szykował się na ostatnie spotkanie. Powolny dobór rzeczy ,dawał mu pewność siebie.
Na ostatek założył jeszcze buty kupione za pieniądze wręczone biednej staruszce.
Popatrzył ostatni raz do lusterka i wspomniał na swój żywot.
Lekki powiew wiatru zamknął szafę ubrań, pomimo że ciało pozostało na łóżku szpitalnym.
I gdzieś w oddali można było usłyszeć śpiew nadlatującego słowika ,który jako jedyny wiedział jak wielki skarb utracił lodowaty świat.

autor

LaMpArD

Napisany: 2007-12-07 Dodano: 2007-12-08 00:05:09

Ten wiersz przeczytano 559 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie