Ostatni oddech

Ostatni oddech
Tak prosto i łatwo chwila i nic
Choć poszarpana ma ciągła się nić
I bokiem w jaźni a w sercu cnotą
I byłem skałą w duszy tęsknotą

I wszyscy wiedzeli że jestem sam
Powoli się kruszy ta skała więc trwam
Znalazłem jednego brat to zrozumiał
Zmieniłem z tysięcy w jednego co umiał

I trzeszczą już palce by ręce złożyć
Nie ma chętnego by krzyż w nie włożyć
Różaniec nie boli choć to Maryjny
Dla innych prosty dla mnie świat dziwny

Jestem i byłem to jedna chwila
Choroba moja już się skończyła
Tak jeszcze wiele chciało się stworzyć
W skrzyni się lepiej jednak ułożyć

Dariusz Bęś

autor

poeta33

Dodano: 2008-06-03 21:11:01

Ten wiersz przeczytano 491 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie