OSTATNI PODMUCH...

TAK ZOSTAWIŁ CHŁOPAK DZIEWCZYNĘ, POZWOLIŁ JEJ ODEJŚĆ I UMRZEĆ PO CICHU...

Byłaś piękną dziewczyną z kwiatem we włosach
wyglądałaś niczym róża w kłosach.
Lecz przyszedł podmuch wiatru
niosący zapach słodyczy i pragnienia,
niech zostaną wspaniałe i niepowtarzalne wspomnienia.
Odeszłaś razem z tym podmuchem, razem z moim duchem...
Po co miałem żyć, dla kogo?
Skoro Ciebie nie ma, nie ma i mnie...
Spotkamy sie we śnie.
Kocham Cie i żaden podmuch nie zabierze tej miłości,
nie wyrwie z korzeniami...
pozostańmy razem z marzeniami...

za późno się zorientował...

autor

italia_

Napisany: 2004-07-01 Dodano: 2005-01-07 16:37:25

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie