oszukał

oszukał mnie świat
boleśnie

wmawiając
że mi się wszystko wydaje...
że nieprawdą są

łzy wilgotne
(przecież wysychają i już nie są)
uśmiech radosny
(przecież znika, a potem jest wyrazem największego smutku)
ciepły dotyk
(przecież umierasz i już ciało nie jest ciepłe)
powiew wiosny
(przecież tak szybko zmienia się w mroźny)
promienie słońca
(bo znikają... zostając tylko na rysunku)

i znika wszystko...
w co wierzyłam
wraz z wiarą
poddałam się

by powstać
stać się niewiarygodną
jak to w co znów zaczęłam wierzyć...

zacząć żyć
dla teoretycznie Nierealnego
Nienamacalnego
Nieprawdopodobnego

ale jedynie Prawdziwego...
dla Niego

mamie... bo to ona napisała kiedyś o oszustwie... piękniej...

autor

seeyou

Dodano: 2006-11-22 20:35:05

Ten wiersz przeczytano 388 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie