Oto jestem...

Oto jestem biała,smukła i nieprzenikniona,o białych włosach,
patrzę na soczysty zachód słońca niebieskimi oczami.
Napawam się szumem świerków i
świergotem ptaków
buszujących nad mą zadartą głową.
Stoję tak milcząca i opanowana
jak nigdy dotąd.
Ja,taka świeża,spragniona miłości,pełna życia i chęci przygód,
rozmarzona romantyczka.
Ja,taka wygadana,zawsze wesoła,
popełniająca gafę za gafą.
Ja,chowająca prawdziwe uczucia
w orzechowej skorupce.
W mej piersi bije serce gołębie,
lecz będę go bronić jak lwica.
Zawsze przystosowana do sytuacji
słowem-gestem-ubiorem.
Me prace opiewane podziękowaniami za zaspokojenie ciekawości i intrygującej historii,
ale przyprawiające o zawrót głowy
kropki i przecinki...
Oto jestem,
a razem ze mną zachodzi słońce,
by znów powrócić na niebo
kolejnego dnia.

autor

Anna

Napisany: 2006-03-11 Dodano: 2006-03-11 18:26:44

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie