Pachnący świt

@Isia--dziekuje barszo:)

dla mnie to trudne, uwierz :) probowalam...moze
jeszcze kiedys sie zmierze ale na pewno nie dorownam
tobie:)

Piękny Twój świt i ta pomarańcza:-)
Pozdrawiam:-)

Witaj Ewuś,
Piękny ten Twój 'Pachnący świt' a zwłaszcza od
pomarańczy. Pozdrawiam cieplutko i dziękuję, za
przemiły komentarz:)
Ps. Kochana, to nic trudnego (jeśli chodzi oczywiście
o akrostych).

@Halinko--niech ci pachnie tak kazdego ranka:)
dziekuje:*)

@Piwonia--dziekuje:)

Aż ten zsypach ja poczułam...jedna z pomarańczy leży
też u mnie...nad Renem oczywiście...pozdrawiam
serdecznie przy niedzieli

Bardzo ładny wiersz to rozczochranie super :)
miłego dnia:)

@Roma---bardzo ci dziekuje:*)

Bardzo:-) Podobnie jak Anna to "rozczochranie" jest
rewelacyjne:-) Serdeczności:-)

@anno - - dziękuję pieknie :*)

@zefir - - już się nie rozmnażam ;] ;] mnożę uczucia
:)
Dziekuje

i wtulam moje rozczochranie
w półsenność kochanego ciała -jakie to fajne!!

piękne rozmnażanie pozdrawiam

@Gabi-- dziękuję bardzo :*)

@Leon - - oby :)