Pamiętnik Uchodźcy

Patrzę na horyzont
Czy tam czai się niebezpieczeństwo?
Czy tam dokąd zmierzam będzie bezpiecznie?
Czy opuści mnie strach,
Który wbił się w mą duszę niczym grot strzały?
Wiem.
Będzie to bardzo bolesne.

Patrzę na horyzont.
Dziecko spalonej gleby
nocnych błysków zagłady
krwi rodziny rozlanej na wyschniętej ziemi

Patrzę na horyzont
Co dopiero wstałem.
Nie jestem tym kim byłem
Teraz jestem wściekłym zającem
Zmierzającym zwodniczo pewnie do swej nory
Jeszcze nie wiem że tam czai się wąż
Który chce mnie pożreć.

Patrzę na horyzont
Jestem pewny siebie
Pewność jednak mija wraz z zachodzącym słońcem

Patrzę na horyzont
Teraz wiem że zginę
Przychodzi po mnie śmierć
Ubrana w oślepiający błysk i ciemną chmurę pyłu
Skończę tułaczkę po tym marnym świecie
Skończą się moje obawy
Zając nie odnajdzie drogi do swej nory
Dopiero teraz poczuję że żyłem.
Od tak dawna pragnąłem to poczuć...

autor

Broda

Dodano: 2006-09-04 00:18:20

Ten wiersz przeczytano 925 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie