parodia

czasami z nerwów nie widzę wyraźnie
do kogo szczekam
z gardła wydobywają się słowa
puste i kłujące ; nieistotne, nieprawdziwe
spotęgujące gniew twarze
twarze których nie ma tutaj
z wykopalisk pokracznie wydobywane
mumie ; po co nam to co martwe ?
może niezniszczalne,
posadzić na tronie i podziwiać

nie zastanawiaj się nawet kiedy
patrzę Ci w oczy ;
nie myśl, że to prawda
ten krzyk! to tylko kolejny
w swoim rodzaju ; nieudany
potocznie nazywany bunt.
bunt dziecka kochającego w ironiźmie
przykrywając twarz gorącą patelnią,
prawie jak tarczą w celu obrony przed spojrzeniami
wstydzące pokazać swe brzydko patrzące oczy.
komizm postaci, PARODIA.

autor

nadiś

Dodano: 2009-04-09 10:29:29

Ten wiersz przeczytano 657 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie