Patrz! Lecz nie wchodź. To dom zła.
Patrz.
Jak tą noc spowił strach,
Patrz.
Na codzienny życia płacz,
Patrz.
Na ten inny bardzo świat,
Patrz.
Lecz nie wchodź. To dom zła.
Zobacz.
Krew przeciska się przez szpary,
Zobacz.
Szczęścia ochłap już się spalił,
Zobacz.
Płomień życia właśnie wystygł,
Zobacz.
Nie ma nawet cząstki iskry.
Poczuj.
Jak ci ludzie tutaj cierpią,
Poczuj.
Jak wspaniała jest ta przemoc,
Poczuj.
Przecież zawsze miałeś fajnie,
Poczuj.
Ty bez winy? Więc rzuć kamień.
Pokaż.
Że przestałeś nimi gardzić,
Pokaż.
Że już nie masz takich za nic,
Pokaż.
Że nie wytkniesz ich palcami,
Powiedz.
Że się zmienisz, albo zamilcz.
Wiesz.
Że oni strasznie cierpią,
Wiesz.
Że szybko stąd odejdą,
Wiesz.
Wyglądają tak z przymusu,
Wiesz.
Za dużo w życiu kruczków.
Komentarze (6)
suzzi : kruczki to elementy umów, różnych dokumentów
pisanych drobnym druczkiem. Czasami pułapka dla
nieczytających owych umów, takie osoby nie wiedzą w co
tak naprawdę się pakują. I tu kruczki symbolizują to
samo. Z tym, że to są kruczki życiowe.
tematyka ciekawa, zyciowa tylko nie bardzo rozumiem o
jakie kruczki chodzi?...ale za calość wiersza jestem
na Tak
Patrząc nie zawsze znaczy widzieć....
Wiedzieć zaś, to nie to, co zrozumieć...
Zechciałeś, coś mądrego powiedzieć...
I literką całkiem szlachetną unieść
Przychylam sie do komentarza poprzedników, za duzo
powtórzeń, to nie piosenka.
Pozdrawiam i zapraszam do mnie.
przychylam się do komentarza voytka72 powtórzenia
zbędne i tak je pominęłam przy czytaniu ... wiersz
dobry :)
wydaje mi się że powtórzenia tekstowi nie służą,
dałbym tylko na początku czyli: "Zobacz. /
Krew przeciska się przez szpary, /
Szczęścia ochłap już się spalił, /
Płomień życia właśnie wystygł, /
Nie ma nawet cząstki iskry." - pozdrawiam :)