Patrzę w lustro
Nie patrz
Wstań!
Zbyt słaby by wstać?
Zbyt silny by się poddać
Podnieś wzrok z podłogi
Topisz kartki we łzach
Spójrz przed siebie
Nike czeka
Schowaj się w jej płaszcz
Zacisnąć pętlę każdy potrafi
Choć czasem brak odwagi
Nie patrz tak
Idź!
Wyjdź z tej klatki!
W szarości nawet
Rozpoznawaj tęczę
Pamiętaj
Gdzie skarb twój
Tam i serce
autor
MarcinKozak
Dodano: 2013-08-11 23:20:32
Ten wiersz przeczytano 805 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Bardzo na tak +++
Bardzo dobry wiersz, pozdrawiam Marcinie-:)
Podoba mi się. Trzeba się trzymać takich
optymistycznych myśli. Miłego dnia.
Zgadzam się z amnezją. Mocne, gratuluję.
Zacisnąć pętlę każdy potrafi
Choć czasem brak odwagi
Nie patrz tak
Idź!
Wyjdź z tej klatki! -
w tej cząstce czuję najsilniejszy akcent, wezwanie i
tu się dla mnie wiersz kończy.
Pozdrawiam
:)
świetna poezja...pozdrawiam
Walcz, nie poddawaj się, podążaj za sercem - ważne
przesłanie..
I dobry wiersz. Pozdrawiam.
Cześć.. zajrzyj do mnie, mamy chyba coś ze sobą
wspólnego. Czytałam Twój komentarz, Wojaczek,
dekadentyzm.... "Włóczyłem się, z rękoma w podartych
kieszeniach..." mój ulubiony. Zawsze mi towarzyszy,
każdego dnia. Nieważne, zajrzyj, napisz, skontaktuj
się. Mam Ci wiele do powiedzenia.