Pejzaż jesienny
Lato wygasza swoje kolory
dzionek się skulił, posmutniał ptak.
Osnute mgłami puste ugory
liście do tańca zaprasza wiatr.
Przepiękny aster, zwiastun jesieni
urokiem barwy przyciąga wzrok.
Daruje kolor zmęczonej ziemi
i tak dziękuje za dobry rok.
Pąki różanych krzewów w rozkwicie
kąpią się rano w kropelkach ros.
To babie lato daje moc życia
ofiaruj bukiet na szczęścia los.
Na znak, że kochasz choć jeden kwiatek
serce przyśpiesza na widok róż.
Dostaniesz uśmiech - to na zadatek
nie zwlekaj dłużej bo późno już.
A w lesie cisza niesamowita
na mchu dywanach zakwita wrzos.
Nieszczęsna miłość mgłami spowita
jeleń gdzieś ryczy ma smutny głos.
Jedwabie sukni jak kolor wina
purpura liści ozdobą kniej.
Kibić wysmukła jak wodna trzcina
czy jestem brzydka? - że Ciebie mniej.
Komentarze (17)
/czy jestem brzydka? - że Ciebie mniej./ niby
retoryczne pytanie, ale cóż ta jesień z nami wyprawia
:)
Bardzo ładnie,subtelnie opisałaś przejscie lata w
jesień.Brawo.