Perfekcyjna milość.

Znów wpadamy w przepaść związku.
Kolejny raz chcemy dać szansę pefrekcyjnej milości.
Już widzę, że wybraliśmy zlą drogę.

Znów jesteśmy dla siebie powietrzem.
Nie umiemy się dotknąć, cieszyć sobą.
A jednak oddychamy. A jednak "kochamy".

Stojąc metr od przepaści mówię walcz.
Gdy stanę na krawędzi powiem odpuść.
Nie będzie już Twojego kocham, mojego chce.

I tak z dnia na dzień upadamy.
Niżej, i niżej.
Gdy spadniemy na dno, czy to będzie znaczylo że to koniec?

"..oczy widzą coś innego, uszy nie chcą slyszeć gdzie.."

autor

Ola=P

Napisany: 2007-05-10 Dodano: 2007-05-10 23:07:01

Ten wiersz przeczytano 605 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie