Pieśń radosci

Mojej przekochanej Babci i kochanemu Dziadziowi. Z okazji ich swięta i za to ze tyle ze mna wycierpieli. ;P

Słońce na chwilę z za chmur wyjrzało
A maleńkie promyczki wpadły do pokoju.
Wiatr jak najlepszy muzyk dyryguje drzewom
Które tańczą piękny, wolny taniec.
Wiatr ten uderza o zielone listki
Jakby o zielone cymbałki uderzał.
Motylek zaczął już swój walczyk słoneczny.
Kwiaty w tan ruszyły
A ich powłóczyste suknie mienią się barwami tęczy.
Strumyk szemrze i śpiewa sobie cichutko
Złociste promyczki igrają na srebrzystej tafli
Jak maleńkie stateczki.
Srebrne dzwoneczki dzwonią z cicha
Jakby na bal zapraszały
A czarny żuczek ubrał swój najlepszy garnitur.
Kto choć raz tę pieśń natury posłyszy
To zostanie wciągnięty w przepaść radości
I nigdy już się z niej nie wydostanie.
Już gwiazda rozbłysła na czarnym niebie
A noc zaczęła swój spacer
Zbierając złote gwiazdeczki do swego bukietu.
A ja Wam Babcie i Dziadziu
Chcę podarować bukiet kwiatów
Bo w nich uwięziony jest promyk słońca
Iskierka radości.

Wszystkim ludziom którzy ten wiersz czytają. Wszystkiego najleprzego!!! ;P Wasza Kaliope. ****************** * ***************** * **************** * *************** * ************** * ************* * ************ * *********** * ********** * ********* * ******** * ******* * ****** * ***** * **** * *** * ** * * *

autor

Kaliope

Napisany: 2005-01-22 Dodano: 2005-01-31 18:35:17

Ten wiersz przeczytano 602 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Radosny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie