Piszczałka

Znałem ja diabła, w swoim czasie,
równe diablisko z niego było.
Kochał świat cały w jego krasie,
choć wielokrotnie go kusiło,

żeby ogonem do mszy dzwonić
lub adwokacić w swojej sprawie.
Gotów był nawet, by czas trwonić,
na zwykłe popiszczenie w trawie.

Kiedyś na łąkę mnie zaprosił,
byśmy w duecie zapiszczeli.
Deszczyk majowy trawę rosił,
nagle go wszyscy diabli wzięli

i zaczął piszczeć wniebogłosy,
jakby mu rogi wyrywano.
Mówię: - mieliśmy na dwa głosy,
forte więc porzuć, przejdź na piano.

Zapiszczmy najpierw - con amore,
później rzecz jasna - animato,
trzy nutki piszczmy - con dolore,
a każdą frazę, tak - marcato.

Słuchał mnie diabeł, cały w strachu,
kopytem trochę w ziemi grzebał
i mówi do mnie: - Wiesz co brachu,
chodźmy na wódkę, pies to (...).




excudit
lonadaleit

10:41 Piątek, 9 grudnia 2016 - ...

autor

lonsdaleit

Napisany: 2016-12-09 Dodano: 2016-12-09 10:40:59

Ten wiersz przeczytano 1097 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie