Piszę do ciebie matko!
Dla ciebie matko jest ten wiersz!
Piszę do ciebie matko!
Siedzę przy stole mamo
Piszę do ciebie najdłuższy list
Choć tak daleko jesteś teraz
Czy wiesz, że piętnaście lat minęło
Jak widziałem ciebie ostatni raz?
Tyle chcę ci powiedzieć mamo
Płacząc piszę te słowa.........
I myślę że zrozumiesz mnie
Choć tak daleko jesteś.......
W niebiosach go przeczytasz
Mokry wiersz od słonych łez
Patrzysz na mnie z wysoka
Matko, ja ciągle płaczę
Przeczytaj mój list do końca
Nieudanego mojego życia
Długie lata i smutne chwile
Wybacz mi, że tak póżno to robię
Pisałem rzadko ci za życia
Zajęty moimi sprawami
Kazałaś mi kochać i mieć serce
Ja matko tej kobiety nie kochałem
Z którą przeżyłem tyle lat
Kazałaś mi ją kochać mamo
Cierpiałem, ale żyłem obok niej
Będzie teraz trzydziśsci pięć lat
Jak posłuchałem ciebie matko
Bo dziecko miało przyjść na świat
Córka, której dałem życie
Teraz mnie skrzywdziła
Po rozstaniu z jej matką
Odwróciła się ode mnie
Wiem dobrze matko
Ona to zrobiła dla niej
Na zawsze ją straciłem
Bóg dał mi inne szczęście
Druga kochana córka urodziła
Piękną i cudną dziewczynkę
Malutka ma na imię Lisa-Marie
Piękna jak pachnącej róży pąk
Wreszcie po latach prawdziwa miłość
Przyszła do mnie niespodzianie
I Bóg pozwolił pokochać mocno
W snach wyśnioną kobietę
Szczęście jakie pragnąłem
Przyszło do mnie już na długo
Prawdziwa szczera miłość
Nie taka jaką mi wybrałaś
Moja kochana Matko !
Twój syn Mariusz
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.