Po to żyje!

Tak odległe niedostępne
Przykute łańcuchem do skały życia
Ja za szybą w oddali wypatruje
Przez palce mojej dłoni – wypatruje

Na chwile wzrok spuściłem
Słabość poczułem i upadłem
Podniosłem się przez szybę spojrzałem
Łańcuch był na swoim miejscu

Zdecydowałem się nagle
Szyby pozbyłem się siła
Z odwagą ruszyłem w ich kierunku
Jestem bliżej choć nie na miejscu.

Idę w kierunku swoich marzeń …

autor

Quercus

Napisany: 2010-03-04 Dodano: 2010-03-04 19:10:37

Ten wiersz przeczytano 476 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie