Po zmierzchu

Nadchodzi noc,
Otulając cieniem cały świat.
I znów stajesz przede mną,
Znów... widzę uśmiech w twoich oczach,
Znów... mój świat rozjaśnia
zielone światełko błędnej nadziei.
Po raz kolejny błąkam się
Po zakamarkach mojego umysłu,
By odnaleźć w pamięci
Twoje spojrzenie, twój uśmiech
I skąpe słowa, którymi koisz
Moją zranioną duszę.

Gdy wstaje dzień
Zamarzam pod spojrzeniem oczu
Tak zimnych, obojętnych
I nieświadomych mojego bólu

Błagam nie drąż głębiej ran w moim sercu,
Nie wykuwaj w nim wyroku
Wiecznego nieszczęścia.

autor

White_shadow

Dodano: 2005-02-09 17:23:50

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie