Podaj dłoń...

Przy mnie bądź i chroń.
W potrzebie podaj dłoń.
Nie zamykaj serca drzwi.
Niech zalśni promyk nadziei.
Wokół tyle złości, podłości.
Spraw, bym miała iskrę radości.
Pragnę pewnie iść przez życie.
Zwabić na swą drogę szczęście.
Niech odpłynie ocean
dni szarych.
Przyjdzie radość, moc chwil
uśmiechniętych.
Życzliwość otoczenia
doda nam pewności.
Razem nie zaznamy
samotności.
Sobą się zaopiekujemy,
czule przytulimy.
Iskrę miłości wskrzesimy
Poczujemy się bezpiecznie.
Dogonimy każde marzenie.

autor

@Krystek

Napisany: 2019-01-22 Dodano: 2019-01-22 07:35:14

Ten wiersz przeczytano 545 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie