PODARUJĘ CI SIEBIE
Zwrotki też mogą "tańczyć" -coraz szybciej i szerzej
Strach przed życiem
legalizuje lenistwo
uciec przed byciem
taki wybór - to wszystko.
Zamknięte drzwi na skobel
bezpiecznie w samotności
za to należy się Nobel
bo sztuką jest uciec od radości.
Wszystko przeraża i boli
strach ma wielkie oczy
zostaje sam - tak woli
a obok świat - piękny, uroczy.
Jest szansa, że wszystko się zmieni
otwórz serce na samotnika
zauważ jego dobro, zacznij go cenić
trzymaj za rękę, strach zacznie znikać.
Komentarze (8)
a ja Ci podaruje swoje uznanie dla wiersza i tresci
ktora do mnie przemawia
Interesujący temat podejmujesz, wart przemyślenia.
Witaj Dagmaro:) Wiersz sercem pisany ,a może i
doświadczeniem życiowym.Zwracasz uwagę na problem
samotności ,który wciąż istnieje ,choć tłumy nas
otaczają.Mądra pointa jest dopełnieniem i niech
toprzesłanie,które w sobie niesie dotrze do tych,co
nigdy nie doznali samotności.
Bardzo ładny wiersz. Podoba mi się. Pozdrawiam
ładny wiersz podoba mi się Pozdrawiam
Gdy odchodzi kobita, zostaje eremita."+"
Czasem najbezpieczniej zamknac sie w
samotnosci,,niekiedy glowe wychylic
na swiat i na ludzi,,,pisac wiersze,,,,
dobry refleksyjny wiersz.
Przydałoby się, żeby mój wuj - zapiekły kawaler i
samotnik - to przeczytał:) +