Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

* * * PODRÓŻ DO EDENU * * *

Pragnę, abyś moje emocje wraz ze mną swą duszą brała Byś się im, z otwartą radością, cała sobą poddawała Pragnę także, abyś Ty wtapiała siebie w moją duszę Tworzyła ze mną jedność, kiedy w przestworza wyruszę

Chodźmy w góry, we dwoje na przełęczy skraje
Gdzie most tęczowy sobą do brzegów dostaje
Tam mi wypowiesz cicho magiczne takie słowa
Że od dziś zawsze kochać jesteś mnie gotowa

Potem razem wstąpimy w niebiańskie krainy
Tam spokój i w niej nie ma żadnej złej nowiny
A w ciszy... wśród listowia ptak podśpiewuje
O Twojej do mnie miłości... bo ona Nas buduje

A gdy już razem będziemy na Edenu łąkach
Po miękkich kobiercach z morza traw utkanych
Stąpać będziemy cali skąpani w biedronkach
W kropeczki czarne i w bordo dziś pomalowani

A ponad Nami niebiańskich motyli złotych roje
Kłębią się obłoczkiem nad Naszymi głowami
Znikły gdzieś w oddali Naszych dusz niepokoje
Już wiem... czuję to... My jesteśmy tu sami

Spływają z nieba kaskadą złociste promienie
Słońce Nas obdarza swym radosnym uśmiechem
Odeszły precz z Naszych dusz mroczne cienie
Piękno tych uczuć odbija się dźwięcznym echem

W tej ciszy... ona z uczucia serc Naszych utkana
Której nie zamąci rytm Naszej namiętności
Najpiękniejsza miłość, to będzie Nam dzisiaj dana
Nie zamącona... w uniesieniu pełna radości

napisany Warszawa, dnia 23.03.2007r.

autor

HERMES

Dodano: 2007-03-24 06:38:02
Ten wiersz przeczytano 964 razy
Oddanych głosów: 50
Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (1)

Balladyna Balladyna

Jak druhnę weselną, tak pięknie zapraszasz…
w rozstajach już czeka dyliżans w atlasach,
do Raju, gdzie droga wiedzie poprzez góry.Już czas się
wybierać tym szlakiem w lazury…
Niech wszystkie pragnienia w jeden spot tęczowy
zakręci w pierścionki promyk koralowy,
tajemny naszyjnik na szyi zawiesi…
jak talizman szczęścia słonecznie prowadzi,
w tej wędrówce w chmury Miłość ich nie zdradzi!
W sandałkach w przestrzenie, z ciemniejszej doliny
wędrują po moście, w piękniejsze krainy.
Jej nie da się nawet opisać tym piórem,
jakie krajobrazy… modre gdzieś u góry,
ptaki wyśpiewają radość nieustannie,
wieczorem spijają kropelki w fontannie
łzy szczęścia, co spadły z rozmarzonych oczu,
kiedy własne cienie kochali po nocach…
Od kiedy jej dłonie mocno zaczął trzymać,
już się nie lękają, pragną ranki witać,
serca zapytają, czy są już gotowe
na przygodę życia w krainie, gdzie czeka
w otwartych ramionach życie purpurowe…

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »