Poezja walcząca
Poeto twe strofy
Nie wstrząsnęły światem
A poruszyć miały umysły uczone
Jak heliocentryczny układ Kopernika
Mało nie zostały na stosie spalone
Twój heroizm twórczy i idee wzniosłe
Na proch obracają zaćmione umysły
Dla nich niezrozumiałym
Twój język kryptograficzny
Dla nich dwa porównania
Propagandy z błaznem
Nie mają znaczenia
Za płotem żelaznym
Daremne twe próby
Ocenią po latach
I wnioski wyciągną
Kto kat kto ofiara
autor
titelitury
Dodano: 2016-04-02 14:02:53
Ten wiersz przeczytano 480 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Ciekawy refleksyjny tekst:}
dobrze gdy poezją się walczy,ale dla niektórych
refleksji zabrakło lub nie starczy,,,,pozdrawiam :)
Slusznie po latach wystawia ocene. Marzeniem kazdego
piszacego jest aby z tego ziarna wyroslo zboze.
Serdecznosci.