POGARDA
Pogarda jest zła
Rozsiewa cierpienie i ból .
Nie patrzysz mi w oczy ,
Lecz mnie zbywasz szyderczym uśmiechem
Kaleczysz moją duszę.
Krew spływa ciurkiem z mych ran .
Ja wołam głosem donośnym
Nie chcę w pogardzie żyć!
Wbijając komuś szpilkę w serce ,
Odbierasz godność ,
Człowieku biedny bez zasad
Pokochaj siebie i ludzi.
Głowę opuść niżej .
Pokora się kłania Tobie do pasa ,
Gdy gardzisz innymi ,
Poniżasz siebie .
Napuszony pawianie ,
Bez uczuć.
Wiersz jest poświęcony ; ludziom ,którzy gardzą innymi , a w ten sposób poniżają siebie ,raniąc innych ludzi .
Komentarze (4)
takich osób jest niestety coraz więcej
Wiersz ma pewne przesłanie, nawet bardzo dobre, ale
formę należałoby doszlifować, zbędne są również zaimki
osobowe.
Dziś jestem czepialski (zajrzyj do mnie jeśli chcesz
wiedzieć co mi tak humor spartaczyło) więc jedna mała
uwaga - przed przecinkami nie stawiamy spacji. Co do
treści wiersza ciekawa, jak na debiutanta nawet bardzo
dobra. pozdrawiam serdecznie.
Dobry refleksyjny wiersz,,,
Pozdrawiam z daleka.