pogawędka o ludzkim życiu
Godzina po godzinie
biegnie czas nieubłaganie
odmierzając miarkę życia
przelewa się radość i zatroskanie.
Słodycz chwili trwa krótko
smutek czasem też przychodzi,
by przesadna rutyna
nie mogła nikomu zaszkodzić.
Ludzie liczą siwe włosy
zmarszczki pod oczami,
konserwują swe wspomnienia
pokrywając różnorakimi myślami.
Jesienny wrzos rozkwita w ludzkich
głowach
choć każdy się przed tym broni,
jednak ten jest prawdziwie młody
kto trzyma kwiat radości w dłoni.
autor
Stysia87
Dodano: 2008-08-28 14:17:32
Ten wiersz przeczytano 477 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Ten prawdziwie młody kto trzyma kwiat radości w dłoni
- ładny, mądry w treści wiersz, lekkim piórem
napisany,pełen radości i optymizmu. Nie ten stary
wiekiem, ważne że młodo się czujemy, że serce młode.
Podoba mi się.
Brawo !!!
W trzeciej zwrotce napisałabym tak:
"Ludzie liczą siwe włosy
zmarszczki pod oczami,
konserwując swe wspomnienia
współgrają z myślami..."
:)
naprawde mi ise podoba pozdrawiam