W pogoni za...

Czy wierzę w sprawiedliwość?
Może kiedyś wierzyłam
teraz dla mnie życie to ogromna jaskinia
przemyśleń i marzeń
nie mogę słuchać ciągłych oskarżeń
jego już nie ma, popełnił samobójstwo
w reakcji na złamane serce
w mojej prawej ręce trzymam wiarę
w lewej natomiast strach
nie bez powodu jestem praworęczną
wierzę w ludzi, chociaż mi to nie pasuje
daję nam nadzieję na lepsze jutro
na tych blokowiskach, radość słyszę przez okno
to uczucie pęknietego serca
chciałabym cofnąć czas, nie zawieść Ciebie ani na chwilę
nie bez powodu mój kumpel daje sobie w żyłę
boli mnie trud tego pokolenia
mimo że jestem młoda trzymam ze starymi
bo to konflikt pokolenia
zupełnie jak żywy...
Twoja miłość jest zupełnie na niby

autor

jess

Napisany: 2010-02-26 Dodano: 2010-02-26 14:30:09

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie